soude, oft gheuloden es, twelcke al teekenen zijn van beschuldicheyt. Ist dat den verweerder geen van desen saken ghedaen en heeft, den heesscher sal segghen dat hi also wel voordocht heeft, wat hem mede oft teghen gaen mochte, en dat hi daer om so stoutelic geantwoort heeft, twelcke meer een teeken es van grooter stoutheyt, dan van onnoselheyt. Hier op sal die verweerder antwoorden. Ist dat hi eenighe teekenen van vreesen gehadt heeft, dat niet en es wt causen, want hi hem beschuldich kent: maer om tgroote perikel daer hi onnoselick in bedraghen es. Ist dat hi stout es, ende onbeureest, hi sal segghen dat hi hem op zijn onnoselheyt, also wel betrauwende es.