Brieven. Deel 8. Multatuli-Busken Huet 1867

Aan den heer Julius de Geyter.

V.

Keulen 21 Maart 1867.

Beste de Geyter. Ik heb u 37000 dingen te zeggen. Vooreerst, dat ik jaloers ben op uw inkt, die zwart is. Ik heb betaald 2 groschen, daarna 2½ groschen, en eindelyk 7½ groschen om zwarte inkt te koopen, en ge ziet hoe ze is. 20 Dat gy verkeerd doet met ‘Waarde Heer’ te schryven. Als ge 't weer doet, zend ik u uw brief terug. 30 Dat het lief en groot van u is.....

[De heer de Geyter heeft my niet de origineele brieven, maar afschriften er van gegeven. Hier is in dit afschrift iets weggelaten, naar de heer de Geyter schryft, wyl het zonder belang is, en naar zyn oordeel te vleiend voor den ontvanger van den brief.]

[p. 32]

50 Dat ik in den brand zit, en uwe hulp noodig heb. Zie hier hoe.

Ik ontvang dan

[De twee laatste woorden doorgehaald]

deugt niet. Ik moet anders beginnen. Zoo ziet ge dat iemand die in den brand zit, niet uit z'n woorden komen kan.

De ‘libre pensée’ noodigde my uit. Ik nam 't aan tegen zondag, en schreef, niet wetende hoe laat ik, òf zaterdag, òf zondagmorgen arriveeren zou, dat ik my zondagmorgen vóór elf uur, zou aanmelden by den heer Van Straelen.

Daarop ontving ik een vriendelyk voorstel om liever reeds zaterdag te komen, wyl ik anders te vermoeid zou zyn (heel juist) en ‘dat die heeren zooveel mogelyk zouden zorg dragen my den avend genoegelyk te doen doorbrengen.’

Intusschen had ik aan den Heer Breuer gevraagd, of ik by hen mogt logeren. Ik herinnerde my wel ook door den Heer Flemmich uitgenoodigd te zyn, en dat indedaad aangenomen te hebben, maar wist niet regt, of ik dat moest beschouwen als ter loops of ernstig?

Nu ontvang ik een brief van mevrouw Breuer, waarin H E D, heel lief, my mededeelt dat ik niet zonder lompheid de uitnoodiging van den Heer Flemmich mag voorbyzien (en parenthèse,

[p. 33]

zulke opmerkingen vind ik nu juist een kenmerk van ware hartelykheid, en ik ben er dankbaar voor).

Nu heb ik besloten om te Antwerpen aan te komen zaterdagmiddag 5.40 en - uit een waar gevoel van vriendschap, hartelykheid en dankbaarheid - al myn bezwaren op u te werpen.

Logeren hier, logeren daar, den avond passeren met ‘libres penseurs’ of op 't concert, regts gaan, links gaan ... zie ik doe met u als de geloovers met hun god: Hy moet het weten!

Aan de: ‘Libre pensée’ heb ik geschreven dat ik uw ‘paquet’ wil zyn, dat ik uw ding ben.

Is dat goed?

De overige 36994 punten zal ik later behandelen, als ik goede inkt heb.

Wees dus tot zaturdag middag met uw lieve vrouw hartelyk gegroet van uw liefhebbende

Multatuli.

Maak goed dat ik met den heer Flemmich en règle kom, anders vermoord ik u. Ik ben als Jehovah, zachtmoedig van harte, dat ziet ge.