Brieven. Deel 5. Minnebrieven-tyd 1861

XXXVII.

[Een half vel postpapier midden uit een brief. Zonder begin en zonder slot.]

... dat zy toch hoopt dat ik gaauw naar huis zal kunnen gaan om by je te wezen. Dit is nu geen getuige die ik inroep, hoor. Maar 't is waar dat ik bedroefd ben als ik er aan denk. Ik moet het tusschenbeide kunstmatig op zy zetten.

Ik heb geen lust in werken. Ik wil eerst naar huis. 't Is wel verdrietig.

[p. 130]

Ik loop tegenwoordig gedurig te peinzen. Had ik na de minnebrieven niet regt op wat rust en genoegen?

Die Veenstra maalt me om dat geld dat hy me verleden jaar heeft voorgeschoten. Die man heeft in een jaar 300 à 400 duizend gulden gewonnen! Begryp je hoe 't mogelyk is, dan my na 't lezen van de minnebrieven om geld te vragen? 't Gaat myn begrip te boven.

Fuhri schreef ook onlangs, ik heb hem verwezen naar Duymaer van Twist, maar later heb ik er weer niets van gehoord.

Als ik naar myn gemoed te werk ging, liep ik in eens naar de spoor, maar wat zou ik beginnen als ik zonder geld thuis kwam? Begryp nu nog eens, ik kan hier zonder betalen nog wel wat blyven, maar als ik wegga zonder betalen, zou ik niet kunnen terug komen. Waar zou ik dan heen? Ik moet eerst geld hebben. Ik wil schatkistbiljetten op Insulinde uitgeven. Maar ook daartoe is geld noodig, (graveren, drukken etc.). Ook moet ik daarmee nog wat wachten, want je begrypt dat dan alle kans op 't verzamelen van een derde party voorby is. Zoodra ik dat doe is heel Holland tegen my.

Ik wurm en peins den heelen dag. Ik weet wel wat ik doen moet, namelyk ik moet geld schaffen,

[p. 131]

en dat zal ik doen. Maar ik zit in den brand met de wyze hoe. Ook vooral is dit de zaak, ik wil niet hier zyn als er eene oproeping geschiedt, dat hindert my. Dus om die oproeping te doen moet ik eerst geld hebben om weg te komen.

Ik ben regt bly dat je brief zoo opgeruimd is dat doet my altyd goed. Kus de beste lieve kinderen. Bedank Edu en Non voor hun kleine briefje. Dag myn beste Tine. Jufvrouw Koopman (de verloofde van myn schilder) is naar Haarlem. Dat is een engel van een meisje. Zy groet u altyd hartelyk. Zy begrypt en gevoelt alles. Dag lieve beste Tine. Als ik geld heb kom ik dadelyk, dadelyk. Ik kan 't niet uithouden.