Brieven. Deel 4. De Havelaar verschenen 1860

XIII.

Zaturdag morgen.

[Deze brief, zonder datum, moet volgens den inhoud geschreven zyn tusschen XII en XIV. De brieven sluiten nu niet meer zoo geregeld aan elkaar als vroeger. Eenigen zullen verloren zyn gegaan, anderen opzettelyk vernietigd. Dit laatste durf ik veronderstellen omdat ik dikwyls in later jaren heb bygewoond dat Tine een brief van Dek ontvangende, zoodra zy bemerkte dat er iets in stond wat haar onaangenaam zou aandoen, dien verscheurde en in de kachel wierp. Ook staakte de briefwisseling by een bezoek dat Mevr. Douwes Dekker aan haar echtgenoot in Amsterdam bracht, of wanneer deze zelf op de Buthe vertoefde.]

Lieve hart! Ik heb gister avond uw briefje ontvangen met de chambrecloak dank je wel, beste kind.

Maar lieve, ik durf met f 400 niet wagen naar Brussel te gaan. Bedenk dat wy geen kleeren hebben en ga eens na dat we weldra weer in de positie zouden komen van Maestricht en Visé. Ik begryp het voorstel van Jan niet. Hy kan op zyn vingers narekenen dat zoo'n existentie onmogelyk is. Ik moet te Brussel werken, en dat wil ik graag, maar ik vraag u of ik in één maand

[p. 56]

iets kan daarstellen dat ons bestaan waarborgt voor de volgende maand. En hoe moet de stemming zyn van iemand die met zulke ideen zich neerzet om iets te doen? Daarby begryp je dat het uiterst moeyelyk zou wezen om later by Jan terug te keeren. Het is nog ligter voor u nu te blyven dan later terug te komen.

Zaturdagavond. De Jonge v. Lennep is by my geweest. Heel hartelyk maar verder niets.

Maar ik ben by van Hasselt geweest die my gezegd heeft wel te gelooven dat Hartsen my geld geven zou om in Brussel my te bewegen. Dat ga ik morgen aan v.L. vragen. Als dat lukt zyn we klaar al was het dan maar zooveel dat wy met de f 400 van Jan mee eenigen tyd konden bestaan. Dus morgen meer.

Bedenk altyd dat er nog al iets afmoet voor kleeren enz. enfin god geve dat we het klaar spelen. - Maar met die f 400 alleen mag en kan het niet. Over een maand zouden we op straat staan met onze kinderen.

v. Hasselt zeide my dat Hartsen moet gezegd hebben dat hy wel f 1000 zou durven of willen voorschieten op M.H.

Maar dan vraag ik waarom heeft v.L. my dat niet gezegd?

NB. Dat idee van ‘voorschieten’ op dat boek

[p. 57]

vind ik al weer heel ellendig, 't Is weer net een beleening op pand!

v. Hasselt heeft ook het land over die flaauwheid. Op den duur zou ik het met hem houden.