Brieven. Deel 2. Vervolg eerste periode 1846-1859

XXVIII.

Poerwakarta, 28 February 1846.

Myn heele lieve Everdine! Zie je wel meisje lief dat de post van Maandag u een brief brengt? Ik heb een zeer goede reis gehad; het paard is een heerlyk beest dat niet genoeg kan geprezen worden. De weg was ellendig, en op sommige plaatsen ging ik met de voeten in de modder, en toch had ik hier aankomende nog werk om het beest intehouden. De ontvangst hier was perfect. De resident en zyne vrouw (die N.B. alle dagen hare bevalling verwacht) waren zeer hartelyk, myne kamer was al weder klaar. Phitsinger was blyde dat ik terug was gekomen. Heden morgen voor het ontbyt ben ik by Permentier gegaan. Ik had my voorgenomen om geene onaangename zaken aan te roeren en ik bevond my

[p. 54]

hier goed by. Ik geloof eigenlyk dat die menschen een uitbrander verwacht hadden, en dat zy blyde waren er zoo goedkoop af te komen. Dat is dus alles wel hier (wat my betreft) maar overigens ligt de geheele Poerwakartasche maatschappy vreesselyk met elkander overhoop. Overal haken en oogen tot vechtpartyen incluis. Ik heb al overal gezegd dat ik terstond wil trouwen. Plaats is hier nergens, want by den Resident is alles vol, zoo zelfs dat ik geproponeerd heb om met Phitsinger in ééne kamer te gaan. Wees echter niet ongerust dat wy het niet zouden kunnen klaarspelen, al was het maar in een bamboezenhokje. Over dit alles nader aanstaande post. Er is hier eene jufvrouw gelogeerd, ik heb haar nog maar even gesproken. Ik heb te weinig tyd voor eene amourette, wees dus gerust deze keer. Ik ben zeer wel en hoogst gelukkig in ons vooruitzigt. Ik heb u innig lief myn best lief meisje.

De brief van den heer Rutering zend ik u woensdag. Ik heb nu haast. Groet onze Sophie en voorts wie gy wilt. Aanst. woensdag een langen brief. Dag myn lieve engel, ik heb gedurig aan u gedacht, wees maar weltevreden, onze wenschen zullen spoedig vervuld worden, adieu
geheel den uwen Eduard.