Ideën I

249.

Daar kwam 'n ander die minder kòn, maar 'n oude moeder had, en zusters, en allerlei dat hem bewoog om te doen alsof-i wat kon.

- Ach, m'nheer, als ge wist hoe schraal 't is by ons, hoe armoedig!

- Hm... zoo?

- Bedenk iets, bid ik u. Geef me een onderwerp op, en zeg me hoe ik...

[p. 161]

- Schryf wat over Holland op z'n smalst.

- Daar weet ik niets van.

- Dat zou geen reden zyn om er over te zwygen als ge overigens indrukken hebt, vuur... ja, dat is 't: le feu sacré!

- Ziedaar juist wat me ontbreekt. Ik ben zoo koud als onze kamer... ach, myne moeder!

- Geen vuur? Ik zal je helpen! M'nheer, ik heb niets met je te maken. Bevries, jy en je heele familie! Met zulk volk kan ik me niet inlaten. Daar is de deur, en de trap volgt!

- Nu, nu, ik ga! Dat's infaam! Zoo'n behandeling... 't is om razend te worden, ja razend! Dat zal ik betaald zetten!

En de man had vuur, en schreef wat tegen my met veel vuur, en kon vuur betalen om z'n moeder wat te warmen, en z'n zusters.