als zij over de dierbare kan spreken en met roodgeweende oogen. Zij, de onovertroffen geheel zelfverloochenende moeder en volmaakte huisbeheerster is nu alleen het eerste. Het kind is nog haar alles en een bezoek aan het Hof (Zorgvlied a/d Amstel) haar eenige uitgang. Met veel moeite krijgen we haar dagelijks vijf minuten in ons tuintje.
Uw brief deed me goed en heeft mij bij mijn dubbel lijden aanhoudend gesterkt. Ik moet kracht houden om te lijden met de maatschappij om te strijden voor (of tegen) de maatschappij en uw brief wijst me terecht op t geringe van individueel lijden tegenover de ellenden der geheele wereld.
Thans kan ik uw brief nog niet beantwoorden. k Heb van staat en kerk en letteren te schrijven en ik ben niet helder, zelfs niet gezond en ik vrees, dat ik ongesteld word.
k Heb al zoo veel geleden maar dat alles wordt niets bij dezen slag. Over mijn ellende zal ik misschien niet altijd zwijgen.
Hoe vaak heb ik mijne vrouw uwe geschiedenis uit uwen brief voorgelezen - o hoe vreeselijk een kind te hebben, dat alleen dood is voor zijn vader! Hoe hebt gij t kunnen dragen zonder krankzinnig te worden of te sterven. Neen, daarbij haalt ons lijden niet.
k Wensch uwen brief die ik als een schat bewaar bij de relieken van mijn kind, uitvoerig te beantwoorden, maar eerst moet ik sterker en kalmer zijn.
Ontvang nogmaals met de betuiging mijner innige toegenegenheid de verzekering mijner oprechte dankbaarheid en vergun mij, U - zoodra t mij mogelijk is, - een zeer langen brief te schrijven als antwoord op den uwen.
Steeds
uw zeer verplichte
Taco de Beer