Volledige werken. Deel 18. Brieven en dokumenten uit de jaren 1875-1877
(1987)– Multatuli– Auteursrechtelijk beschermd[14 maart 1876
| |
[pagina 309]
| |
kinderachtige vormen die in de groote Maatschappy vóór wezen gaan, en waarover de artist makkelyker heenstapt, niet omdat hy ‘minder fatsoenlyk’ is - dat zouden ze wel willen, de kruieniers die met hun styfseldeftigheid de kat in 't donker knypen! - maar omdat hy 't goede en schoone breeder opvattende, met heel andere maat meet. Van hier dan ook dat fideele, gezellige. Ge weet hoe dikwyls ik in Holland soupers bywoonde. Ik moet erkennen dat daaronder waren, waar de toon allerprettigst was, o ja, maar... nergens voelde ik me zoo aangenaam gestemd als in 't ‘vergulde poortje.’ Ja, ik was graag by jelui gebleven, voor goed! Maar ik ben 'n perceel waarop zware servituten rusten, o.a. 56 jaar levens! En dat leven was zeer gevuld. 't Zit 'm juist niet in de lengte! Voor 20 jaar al, zei m'n vrouw: gut, dek, als jy eens memoires schryft, dat zal wat geven! Ja. Maar ik kan 't niet doen, omdat ik te veel menschen moet aantasten. Ook daarom niet, wijl veel zaken die inderdaad geschied zyn, zullen voorkomen als opgesmukt, of wel geheel verzonnen. Om dit tegentegaan zou ik moeten bewyzen, stukken overleggen, en dit wordt vervelend. De maat van ondervinding wordt meer bepaald door de wyze waarop men de zaken opneemt, dan door die zaken zelf. Een steen ondergaat minder indrukken dan 'n plant, 'n plant minder dan 'n dier, &c. Ik ben altyd zeer impressionabel geweest, en 't gevolg is nu: vermoeienis! 't Komt me slecht te-pas, want ik ben wel verplicht me evenzeer of meer intespannen dan vele anderen die nog niet vermoeid zyn. Maar juist dáárom waardeer ik de aangename indrukken zoo, gelyk ik die van U (nu weer in Uw brief van 1 Maart) ontvang. Ik ben U daar innig dankbaar voor.- De beeldjes? Ja, wat de hoofdzaak aangaat, heel graag! Maar... de wyze van uitvoering? Hoor eens, mag ik 't niet laten doen? Ik moet toch in Holland komen! Och, laat my 't dan beredderen. De opschriften moeten niet gelyk wezen, ja, ik weet wel, hoe. Och, laat my 't zelf bezorgen! Ik heb er pleizier in. En 'n reden te meer om m'n werk aftemaken, dat ik spoedig komen kan. Toe, wacht daarop! Groet uw lief vrouwtje, ook van de myne en geloof me met de grootste hartelykheid en achting Uw vriend DouwesDekker. |