Ik ben oneindig liever in Brussel. Ik zeg nog dat ik hier nuttig zou kunnen werkzaam wezen mits onbekrompen, maar zóó als ik het voorzag is 't oneindig beter elders te zijn. Ook in bijzaken is 't hier ellendig. Men kan voor de kinderen in Brussel met een kleinigheid een genoegen bedenken, en hier heb je er geen begrip van hoe moeijelijk alles gaat.
Bovendien fourmilleert het hier van parvenus, fabrikanten, thee- en suikermenschen, en ik moet bekennen dat dat volk mij hindert. Ik wacht nu den brief dien je mij in uw telegram toezegt. Mijn gevoel over uw wel komen was zeer gemengd, en juist dit deed mij zeer, ik vond het zoo bitter dat ik daarover niet onvermengd blij kon zijn. Ik begreep dan ook al dadelijk dat het verblijf in den Haag onmogelijk was. Ik dacht van Leiden of zoo iets, ergens waar wij ons zouden wegstoppen, en waarachtig dan is Brussel veel beter.
Ik ben nu een dag of acht bij Fuhri en wenschte die vertering te betalen, zoo als ik hem ook gezegd heb. Ook vind ik het beter nu uw brief aftewachten om te zien hoe de afspraak met v. S. en v. Vl. is. 't Zal mij benieuwen hoe je dat geschipperd hebt om na de ontvangst van dat geld toch te blijven. 't Is ongelukkig dat de menschen die helpen altijd als een soort van betaling eischen de haute main in de zaken te houden. Ze bederven daardoor zooveel goeds en werken hun eigene bedoelingen tegen.
Heb je mijn brief aan Eugenie ontvangen?
Ik verlang zeer naar den uwen en zal je op ontvangst dadelijk schrijven. Kus het menschdom en groet de families v. Str. en v. Vl. Dag beste kind.
Auteursrechtelijk beschermd