Volledige werken. Deel 10. Brieven en dokumenten uit de jaren 1858-1862

[p. 46]

[8 september 1859
Brief van Dekker aan Tine]

8 september 1859

Brief van Dekker aan Tine. Dubbel velletje postpapier, geheel beschreven. De brief is wellicht oorspronkelijk langer geweest. ( M.M.)

Brussel 8 Sept. (Donderdag avond) lieve beste Tine! Ik ontvang daar uw brief van 6. met den ingesloten van van Heeckeren! Adderengebroedsel... om ook eens met ‘den Heer’ te spreken! -

Toch is er iets komieks in zoo'n brief, maar let wel op dat dat vee geen hand uitsteekt - let wèl op dat er telkens nog iets aan de voorwaarden mankeert, telkens moet er nog een offer aan hunne infâme piedestalzucht gebracht worden,... en attendant laten ze U bij een ander logeren en als gij voortgingt te doen wat zij vragen, als ze U dan eindelijk genoeg hadden vertrapt en vernederd en gescholden, als ze al uw vel hadden afgevild, en al uw vleesch hadden uitgebrand (in naam van den Heer der Smeerlappen) dan zouden ze U... een wissel geven op dien Heer!

Lieve, goede tine, ik wist het wel dat uw briefje te 's Hage geschreven, niet helpen zou. Hoor eens, de zaak is nu zóó. Geloof mij, van hulp van die zijde komt niets. Wacht het geld van dat vervloekte grootboek af. Zend aan Chateleux wat hem toekomt. Geef Jan zijne honderd gulden. Ik hoop dat er nog eene kleinigheid over is. Daarvan zullen wij zien wat er te doen is om mij hier staande te houden voor een tijdje. Heeft Jan dien brief van v. H. gelezen en is hij niet verontwaardigd? t is waar hij deelt welligt hunne inzigten, ik beken dat ik hem niet ken.

Lieve beste, je zegt ik moet hem schrijven maar ik heb hem immers geschreven? Heeft hij dat briefje niet? Het was ingesloten in mijn vóórlaatsten.

Wacht af dat ge dat geld van 't grootboek in handen hebt en dan zou ik U voorstellen aan van Heeckeren te schrijven dat gij gelooft dat hij gek is of ‘in den Heere’ zonder meer. -

Van Heeckeren begrijp ik. Ik ken dat vee. Molière kende het ook... Hij heeft de Tartuffe geschreven. -

Maar Jan begrijp ik niet! Zeg hem dat. -

Uw briefje blijkt in groote aandoening geschreven over het voorstel van van Heeckeren. Lieve beste, geloof mij toch er is aan die ellendelingen niets verbeurd. Gij zegt: ‘als ik het niet

[p. 47]

aanneem trekken zij zich terug.’ Zij kunnen niets terugtrekken want zij zouden niets gedaan hebben. Je hebt het immers zelf gezien. Wat hebben zij gedaan toen gij in Maastricht alleen waart, - wat toen gij op Kedong waart? Compromitterende informatien genomen (die vent schijnt altijd informatien te nemen) Wat hebben zij gedaan toen gij dat bittere briefje uit 's Hage aan mij geschreven had? Niets. Geloof mij toch lieve beste, het zijn gewone heel ligt te doorziene huichelaars die Heere Heere roepen. Denk toch niet dat als gij v. H. nu of niet antwoordt of schrijft zoo als ik boven zeide dat gij iets risqueert of opoffert. Het is schijnheilig kwaadaardig gebroedsel. tracht die zaak van het grootboek te termineren, en laat dan die ellendelingen voor wat zij zijn. Geef hun toch niet verder de goedkoope triomf U te martelen. Schrijf hun ronduit dat ge hun schijnheilig gewawel moede zijt. -

Wat Singapore aangaat, ik wacht antwoord van Jan. Ik zal mij hier zoo lang mogelijk staande houden.

Ik schrijf den ganschen dag aan mijnen Eerlooze. Ik heb idee dat ik daarvan iets maak en als ik slaag schrijf ik meer. -

Mijn vriend Desprez kwam heden avond mij opzoeken. Hij heeft de zaak van dien Engelschman afgewezen, omdat hij hier zij ne zaak niet wil opgeven. Het schijnt hem heel goed te gaan. Die brief van v. H. schiet mij in den lach. Hoe kun je je dat aantrekken? Ik meen uit het oogpunt dat je iets verbeuren zou als ge zijn voorstel afslaat. Die vent schijnt een compleet stelsel van espionnage uitteoefenen. t is walgelijk!

Wat praat hij dat hij U gewaarschuwd heeft? Wanneer, tegen wat? Ik weet daar niets van. arme tine die niet met ‘den Heere’ wandelt!

Ik ken dat soort van volk zoo, het is een zoo afgezaagde type dat men zich wachten zou er een in een roman te zetten.

Ja wèl is de type oud. De vrienden van Job hooren er toe en dat is de oudste roman van de wereld.

Dag beste lieve tine, hoe het gaat wij zullen nog maar niet scheiden. niet omdat het er voor ons iets op aankomt of wij getrouwd zijn of niet maar om dat volk die satisfactie niet te geven. en het is toch maar dubbele moeite om weêr bij elkaêr te komen. dag beste beste tine! Kus de lieve kinderen. -

[p. 48]

Wat beduidt het oordeel van menschen die ons willen laten scheiden?