Volledige werken. Deel 2. Minnebrieven. Over vrijen arbeid in Nederlands-Indië. Brief aan Quintillianus. Ideeën, eerste bundel

389.

- En toe hebbe ze dadelik 'n and're chenome... uwe weet wel... die so'n flakki op 'r neus het.

- Och, 't is so'n chemaal met-i meide... zei juffrouw Pieterse. Toe, neemt uwe d'r noch eentje, en lâ-je nie nooie... 't is 'n koekie f'n j'eiche deech.

- Friskuus, zei de koekbakkersjuffrouw, met 'n konynenmondje, dat fatsoen beduidt.

- Kem-an, of 'k sou denke dâ-je 't nie luste.

Dat mocht ze niet laten denken, want ze had 't zelf gebakken, en was niet zo oprecht als myn juffrouw en ik. (54)

- Dan mach 'k je nie riffesére, juffrouw Pieterse. Chobliseert en dankie wel.

- En uwé, juffre Laps, toe, mach 'k 'r j' eentje cheefe?

Juffrouw Laps koos janhagel.

- Skenkerissin, Trui! - Ja, fre Stotter, nou je hier bent, mô-je meedrinken, 't wort je f'n harte chechunt, mens! - Pietje, feeg de tafel 'r 's of... só, as 'n meit... en cha nou 'r 's kyke na de kleintjes, en sech dâ-'k se nie hore mot. - Och, juffre Mabbel, 't

[p. 568]

is zo'n chedoe mettie kindere... en hoe faart uwe's Sientje mette kinkhoest?

- We hebbe d'r nou 'n machenetisseur bycheroepe, m'r 't wil nie vatte... 't m'nkeert 'm an de kleêrfenjanse fâ-de sonnebuul.

- Isset moooochelik... wat 'n mens al beleeft! En w'nneer komt-i... die kle... klik... kleer...

- Dat leit 'm an de sénewe, juffre Sipperman. M'r nou het-i d'r slaapmussie, en d'r hempie waar z' in gezweet het, weet uwe, en nou sel 't chou komme, seit-i.

- Wel mens, wat sech-i! M'r oe cháát 't dan?

- Wel... dan sei de sonnebuul 't seche, wâ-me doen motte.

Juffrouw Laps was er tegen.

- Ik dééj't niet, ik dééj't niet... fô-cheen werels choet! want ik sech maar, as Chot 't wil, d'n mô-je beruste, dâ-sech ik!

- Ja, juffre Laps, m'r de juffr' uit de chruttery het 't ook chedaan, en d'r kint is veel beter.

- Dat seit uwé, juffre Mabbel, m'r ik sech dâ-se wat in d'r oochies het, wâ-me niet befalt...

- Wâ-dan, juffre Laps?

- Se kykt onstichtelik... en ik houw 't f'r sonde... en dát sech ik maar. 't Benne allemaal kunste die nie te-pas komme... en as Chot wil, m^o-je beruste.

- Kom, Stoffel, prateris mee... je sitter by as de steneman. Sechereis 'n ferssie op, of fertellis fâ-je school. Ja, juffre Mabbel, i-ken 'n heel fers f'n buite, en dâ-ken-i opseche achtermekaar. En ook ken-i al de werrikwoorden f'n 't frouwelik cheslacht.

- Moeder, wâ-praat uwe fan, sei Stoffel onvergenoegd, uwe sietâ-'k rook.

- Ja, ja, as je pypie uit is, meen ik, mô-je 's 'n werrikwoort opseche. - Je sou seche, w'r haalt de jong' 't f'ndaan, juffre Sipperman. - Hoe is 't 'k weer, lobbes?... ik zou beskonke chewees syn, hy sou beskonke chewees syn - och here, begryp 't goet, mens, niet omdat-i dronke was, gut nee, m'r 't kwam so te-pas in s'n werrikwoort, 't is 'm je slap te lachen, as-i bechint. - Skenkerrissin, Trui, en blaas es in de tuit... d'r sit 'n blaatje foor.