Liedjes en andere verzen

[p. 51]

Sous l'Arbre de la Liberté!

'k Had lest een' droom, 'k stond vóór een' brakke⁽¹⁾:
een' meid, te peerd op eenen leeuw,
reed heen en weêr, en hare tjakke
klonk boven trommels en geschreeuw;
dan, op een wenk van de amazonne,
gebood Paljas de stilte, en de kadee
nam 't woord op 't air der brabançonne:

‘Sous l'arbre de la libertè.’

Paljas die zong: ‘Geëerde omstaand'ren,
‘die Mamezell' op dat schoon beest
‘verbeeldt de fiere Maagd van Vlaand'ren,
‘waarvan men in de boeken leest.

(1) Gentsche uitspraak van het woord barak.

[p. 52]

 

‘'t Is hier het Belgisch Schouwtheater:

 

‘Mejufvrouw speelt vandaag par extra meê

 

‘in 't stuk: De Vlaamsche Menschenhater -

 

‘sous l'arbre de la liberte.

 

 

 

‘In 't voorspel waar wij meê beginnen

 

‘zult Gij zien dansen op de maat

 

‘den leeuw, die, om Uw' gunst te winnen,

 

‘de hand zal likken die hem slaat;

 

‘en als hij, 'lijk ik 't koom te zeggen,

 

‘gedaan zal hên zijn dagelijksch korvee,

 

‘zal hij bedaard zich nederleggen -

 

sous l'arbre de la liberté.

 

 

 

‘Wat zou 'k U van 't stuk zelf vertellen...?

 

‘Zoo'n stukken en ontleedt men niet;

 

‘weet slechts dat m'U hier voor zal stellen

 

‘iets dat men nergens elders ziet:

 

‘'s Lands bloei in wijsheid en in schijven,

 

‘zijn' roem, zij' macht door broederzin en vreè,

 

‘dit vormt de stof van vijf bedrijven -

 

sous l'arbre de la liberté.

 

 

[p. 53]

 

‘Onz' deugdelijke voorzorgwetten

 

‘voor vreemd gespuis en schrijversdrift,

 

‘'t systeem in voege om 't Vlaamsch te pletten,

 

‘het stemrecht door den cijns gezift,

 

‘onz' krijgstocht naar de Heete Landen,

 

‘het Noordkasteel en onz' beminde armee,

 

‘dit alles komt in 't stuk voorhanden -

 

‘sous l'arbre de la liberté.

 

 

 

‘Gij hoort van hier den Menschenhater,

 

‘die vijlt en zaagt op ieder punt,

 

‘maar elk veracht den nijd'gen prater,

 

‘die 't op onz' glories heeft gemunt:

 

‘Mam'zell' verstoot zijn' liefdeblijken...

 

‘hij sterft van smart... - courage, entrez, entrez! -

 

‘men ziet hem op 't tooneel bezwijken -

 

‘sous l'arbre de la liberté.

 

 

 

Zoo zong Paljas, en 't lokte er velen, -

 

't wou binnen, al wat beenen had:

 

elk wilde 't nieuwe stuk zien spelen,

 

waarin zóóveel verbeelding zat,

[p. 54]

 

Ik, ongevoelig aan de akkoorden

 

die 't b'rakmuziek op nieuw weèrschett'ren deè,

 

'k bleef somber denken aan de woorden:

 

sous l'arbre de la liberté.

 

 

 

Dan drong ik tot bij Vlaand'rens Maget:

 

- Mejuffer, fluisterde ik beducht,

 

zeg, is 't niet moog'lijk dat Gij 't waget,

 

Uwe eer te redden door de vlucht?

 

- Kom, sprak ze, t'avond na elf uren,

 

ik ben dan vrij om naar de estaminee

 

of uit te gaan op avonturen -

 

sous l'arbre de la liberté. -

 

 

 

Zijt Gij dat, o mijne Edelreine...

 

ach, wat een' schande en wat malheur!... -

 

zoo zuchtte ik luid, terwijl de kleine

 

verdween langs eene zijdedeur.

 

De wanhoop prangde mij den gorgel,

 

'k schoot uit mijn' droom... 't was dag reeds in de steè;

 

van verre jankte op straat een orgel:

 

‘Sous l'arbre de la liberté.’

Gent, 1867.