Liedjes en andere verzen

[p. 34]

Cantate te executeeren door de délégués van de Vlaamsche gemeenten, ter occasie van d'inauguratie der Colonne du Congres, 26. September 1859.

Colonn', wat zalige souvenirs
doet uw aspect te binnen schieten...
't is spijtig dat zooveel martyrs
in Belgies wieg het leven lieten...

koor.

Dupa duporum,

et in saecula saeculorum.

[p. 35]

 

O ja, martyrs, dat is het woord,

 

zij vochten voor d'indépendance...

 

Jan hield zijn lijf en Peer verloor 't:

 

in alle dingen is er chance.

 

 

 

Slaapt zacht, martyrs, in uw' caveaux,

 

ons harte blijft u respecteeren;

 

Dumas die heet u marticos,

 

maar moet g'u om dien praat choqueeren?

 

 

 

Gij hebt de tirannie verjaagd

 

die onze broeders opprimeerde,

 

de stijve tale weggevaagd

 

die alle Belgen embêteerde.

 

 

 

Wij staan hier nu rond het symbol'

 

van die fameuze liberteiten,

 

waarvoor gij hebt verspeeld uw' bol,

 

waarvoor we u onze estime wijten.

 

 

 

Wij staan hier nu bij 't monument

 

dat wij Congrès-Colonn' nommeeren,

[p. 36]

 

gebouwd ter eer van 't Parlement

 

dat u is komen succédeeren.

 

 

 

Wij staan hier nu, wij staan hier nu,

 

wij zijn de Vlaamsche deputatie...

 

Colonn', bonjour, Colonn', salut,

 

gij provoqueert onze admiratie!

 

 

 

Colonn', bonjour, bonjour, bonjour!!

 

gij zijt onsterfelijk geboren...

 

Sonnez, tonnez, canons, tambours!

 

wij zijn in uwen glans verloren...

 

 

 

Gij zijt gemaakt van franschen steen,

 

wat fransch is, is recommandabel;

 

de inscripties zijn in 't fransch alleen -

 

wij vinden dat zeer convenabel.

 

 

 

Uw' vier statueën van omleeg,

 

die elk een' vrijheid figureeren,

 

zijn bijna g'heel van franschen deeg:

 

men moet de vrienden souteneeren.

 

 

[p. 37]

 

Vrijheden van Enseignement,

 

van Press', Religie en Associatie,

 

een volk dat u bezit en kent

 

is zeker een' gelukkige natie.

 

 

 

Ons land zijn' macht is excessiet...

 

Provincen, gij formeert de keten...

 

de Waal heeft Vlaanderen zoo lief

 

dat hij het op zou willen eten.

 

 

 

Des Konings beeld komt van Parijs,

 

het keert naar Vlaanderen den rugge:

 

maar wat vermindert dat zijn prijs,

 

of 't kijkt naar Romen of naar Brugge.

 

 

 

Adieu Colonn', uw steen en brons

 

zijn fransch tot in hunne ornementen;

 

maar toch zit er iets in van ons...

 

ze zijn betaald met onze centen!

 

koor.

 

Dupa duporum,

 

et in saecula steculorum.