Brahman. Deel 2

[p. 338]

[Als langs het zigzagpad, de helling op]

Als langs het zigzagpad, de helling op,
De doode triomfantlijk wordt gedragen,
Dan waait choraal met plotselinge vlagen
Uit 't crematorm, wachtend op de top.

Ze gaan terug. Alleen nu. En de klop
Van eigen hartslag schijnt hen aan te klagen:
Zij zien de zon, nu - morgen - hoeveel dagen! -
Hoor! Weer 't choraal! - Hem lossen vlammen op. -

Heeft mij, triomfantelijk hooggeheven,
Hun liefde weggebracht langs hellend levėn
Naar Brahman's heilig Crematorium,

Dan zal 't hun zijn, of ze uit mijn verzen hoorden,
Als uit ver, open kerkportaal, akkoorden
Van een verwaaiend oratorium.