Brahman. Deel 2

[p. 307]

[Niet hoort hij, op zijn altaartroon, hoe loeit]

Niet hoort hij, op zijn altaartroon, hoe loeit
Wanhoop van ondergrondsche frenezieën,
Nu wereldspel van fantasmagorieën
Uit de eene toover in de and're vervloeit;

Niet ziet hij, hoe weg uit verschromp'ling groeit
De dwerg die, leunend aan zijn koning's knieën,
Door zijn ekstaze om 't feest van fantazieën
Beschenen, tot jong heldendom herbloeit:

Hij hoort tot onmetelijke paleizen
De zuilenbouw van orgelklanken rijzen,
Die de aandreigende optocht ontvangen zal;

Hij ziet boven de bergtop zich verbreeden
Zwartblauwe band onder lichtende schreden -
Ze stijgt - ze stijgt naar 't centrum van 't Heelal.