Brahman. Deel 2

[p. 281]

[Een heros ging, een niet'ling keerde weer]

Een heros ging, een niet'ling keerde weer:
‘Uw vroeger macht'ge, steeds gewill'ge knecht
Deed, wat hem uw gebaar had opgelegd;
Herhaal het nooit, mocht 't noodig zijn. Ik eer,

Als allen hier, in u mijn een'ge heer;
Maar wat uw wanhoop mij beval, was slecht:
Zij zijn van uw geslacht; oudheilig recht
Sterkte tot almacht bijna hun verweer.

Sleurend de worst'lenden, voelde ik de gangen
Vol klev'rig niets - eindloos kronk'lende slangen,
Schuif'lend spokig, een web van levend zwart:

Waar onsterfelijk de onderdrukten dolen,
In Brahman's wereldrijk van nekropolen,
Daar bracht ik heen de wenschen van uw hart.