Brahman. Deel 1

[p. 255]

[Als schertsend de aarde herfst'lijk lichtfeest houdt]

Als schertsend de Aarde herfst'lijk lichtfeest houdt
Met fakkelwedloop van lampadephoren,
En gedruischlooze vaart van meteoren
De eeuwige renbaan streept met nev'lend goud -

Uitheemsche dracht van stralende heraut
Hangt soms, waaiende sleep, statig te gloren;
De hemel zwijgt, dat zwijgend de Aard' kan hooren
De geheimzinn'ge groet van Fomalhaut -

Dan is 't, alsof om mij, Prometheus, te eeren
De ijlende lichtgestalten defileeren
Langs wie de geest uit boeien heeft bevrijd,

En Fomalhaut's gezant - nu 'k 't uit durf spreken,
Blijven in heesche keel mijn woorden steken -
Komt op audientie bij mijn majesteit.