Brahman. Deel 1

[p. 226]

[Neen, Strauss! Ik hoor een and're Don Quijote.]

Neen, Strauss! Ik hoor een and're Don Quijote.
Hem past geen cel, voor Sancho deugt geen alt:
Bazuin, die tragisch trilt, ekstatisch schalt,
Voor de een, voor de ander maklijk fluitgespot;

Verblinde heros - geen warhoofd'ge zot -
Sterft hij bij paukslag, want een wereld valt;
Dan schapenvreugd, niet meer door hem vergald;
Geen vlucht naar huis, geen pastorale aan 't slot.

Na zwijgen hoont de fluit, nu in mineur;
Dan stijgt uit de afgrond van het orgel zacht

Het diepst besef van grootheid in majeur,
Omkoperd met glorie van heldenkracht;

En 't laatst akkoord, waar rouw van cel in schreit,
Stormt machtig weg uit spot van de eindigheid.