Brahman. Deel 1

[p. 176]

[Klein kindje heeft verdriet, maar moeder laat]

Klein kindje heeft verdriet, maar moeder laat
Voor hem een mooi geel balletje in een kring
Ronddraaien - en het schijnt een gouden ring -
Aan een onzichtbare, elastieken draad;

Dan met een hamertje op een gam'lang slaat
Ze wijsjes, uit heel verrherinnering;
En 't draaiend balletje en 't metaalgeting
Leid t-af het kindje, en 't zingt en tikt de maat.

Zoo zwaait voor mij Brahman door mijn heelal
De statig cirkelende zonnebal,
En speelt op dondergam'lang de oude wijs.

En ik vergeet; 'k maak verzen en ik ben
Gelukkig, zoo dat 'k niet mijzelf meer ken,
Een kind - ja, maar als L-tse: kind en grijs.