Brahman. Deel 1

[p. 90]

[En vouwde, als altijd, vroom zijn kleeren op]

En vouwde, als altijd, vroom zijn kleeren op:
Er was hard voor gewerkt; en knielde neer,
Bad voor zijn ouders onze Lieve Heer,
En voelde aan 't warme lijf de koelhansop.

En droomend zag hij langs zwartgroen klimop
Zwaluw en vleermuis vliegen heen en weer,
En schomm'len in angstig gebalanceer
Een zilv'ren knikker op een schoorsteentop. -

En plots'ling weet hij, dat hij zelf dat was. -
'T lijkt gist'ren. - En hij denkt, aan wat hij las,
Hoe iemand grijs werd in een enk'le dag. -

En plots'ling weet hij alles: God! - hij ziet
Zijn leven als een eind'loos lang verdriet.
En slaat de tafel met één harde slag.