Brahman. Deel 1

[p. 55]

[Nu slaapt ze in Brahman, veilig voor altijd]

Nu slaapt ze in Brahman, veilig voor altijd;
En 'k weet dat, blij, haar mijn terugkomst vindt,
Als eens de dood, Bronwaarts stormende wind,
Mijn ziel, een droppel God, voor goed bevrijdt

Van zweven tusschen aarde en eeuwigheid,
Als 't Wezen schijn van splitsing overwint,
En 'k voor altoos ben bij mijn sprookjeskind,
Tot zalig één aan 't hart van God gevlijd.

Nu zwerft de weemoed van mijn mensch'lijk zelf,
Zilv'ren herinn'ring, door 't verleden rond,

En zoekt, angst'ge komeet in zwart gewelf,
De sterrewoorden van haar sprookjesmond,

En 'k tracht te vinden in oudheilig boek,
Wat eens door haar ik had; en 'k zoek - ik zoek