De dichtkunst

[p. 107]

Aan myn Susters.

DE zangster, die hier Asthenéa heet,

Liet korts zig op Eleaas jaardag hooren,
Zoo lugtig, dat het klonk in vriendenooren:

Zy agte toen het veldlied wel besteed.

Haar zangnimf wou den zelven toon weêr zingen;
Wat zouze doen? zy mogt dien lust niet dwingen.