De dichtkunst

[p. 66]

Op de kunstryke gedichten, My toegezonden op de eerstelingen myner poezye.

DOorluchte geesten, met een hemels ligt beschonken,

Wat zyn uw zangen vol van dichters arrebeid

En wetenschap, die zich al om zoo mild verspreid?

Wat zienwe uw poëzy met heldre stralen pronken?
Hoe tragtge door dat vier myn' kouden geest t'ontvonken?

Die, noch zoo laeg van toon, in schraele digtstof weid,

En, arm van krachten, slegts met lust en vlytigheid

Den zangberg van ter zy kan met zyn oog belonken.

Maer, o geleerde schaer, ik danke u voor de gunst

En yver, dienge toond: kon eertyts door zyn kunst

De Thracische Orfeus boom en dieren tot zig trekken,

Zoo zal uw zangkunst, met een toon, zyn lier ontleent,

Myn geest en zinnen, niet verwilderd nog versteend,

Tot eed'le poëzy en maetgezangen wekken.