De dichtkunst

[p. 55]

A. Morians Mengeldicht.

Toeeigening aan L.M. en E.M.

DIe ryk en mild is, kan veel geven.
Die groots is, zal naar hoogheid zweven.

De wysheid oogd op onderzoek.

Elk mensch hoopt van zyn arbeid voordeel,
Hoe slegt of schoon in 't keurlyk oordeel.

Zoo raakt al menig schrift te boek.

Ik, die myn rym by een zal schryven,
Wil 't werk niet losjes laten dryven,

Al is 't naar waarheid klein geagt.

Maar wie bevele ik het geruster,
Als aan myn oudste en tweede zuster?

Die ik 't alleen heb toegedagt.

[p. 56]

 

Het is geen blanke opregtheid buigen,

 

Wanneer ik vriendlyk zal betuigen,

 

Hoe groote een agting, liefde en vreugd,

 

Ik in myn hert voor alle kweeke,

 

Zoo dikwils als ik denk en spreeke

 

Van uwe goedheid, trouwe en deugd.

 

Welspreekkonst zalme ook niet verslaven

 

Door 't roemen van waardy en gaven.

 

Dat is bezwalken 't ligt met smook.

 

Al kan ik veel met waarheid zeggen,

 

'K zal vlei- en roemtaal nederleggen,

 

Als zelden vry van yd'len rook.

 

Mint yemant grootsche woordcieraden,

 

Die somtyds kwetsen of verraden,

 

Gy agtse ondienstig, dwaas en bros.

 

De zusterliefde sluit haar banden

 

Zoo vast om onze hert en handen,

 

Dat nooit die stale reep sprong los.

 

Dit doe ook aanzien met behagen

 

En gunst, 't geen u word opgedragen

 

Uit liefde, en met een dankbaar hert.

 

Ontfangt myn kleine gaaf dog minlyk,

 

En keurt 't eenvoudig werk als zinryk;

 

Zoo minderd gy myn zorg en smert,

 

Dat ik zoo onvolmaakt en zelden

 

De liefde en weldaad kan vergelden,

 

Diege altyd zuiver my betoond.

 

Ik kan wel alles niet betalen,

 

Maar wensch, dat gy dien loon moogt halen,

 

Waar meê de deugd haar doenders kroond.

 

De hulp en 't weldoen, opgetekend.

 

In 't liefdeboek, blyve ongerekend,

 

Zoo agt zig yder 't meest verpligt,

 

Niet slegts om 't lighaam te genoegen,

 

Maar trouw elkander toe te voegen

 

Veel heilgen yver, liefde en ligt.

[p. 57]

 

D' Algoede God, die mild kan geeven,

 

Schenk aan ons werk en wenschen 't leven,

 

Hy maake u hier en eeuwig bly.

 

'K heb van myn werk niet veel te spreeken,

 

Zoekt gy maar vrugt, verschoont gebreken,

 

En denkt ook, dat het komt van my.