|
| |
Raad en opwekking tegen zwaarmoedige zorge.
LEgt yemant onder puin bedolven,
Hy worsteld op uit stof en steen.
Word hy geslingerd van de golven
Door schipbreuk gins en herwaart heen
In baare zee, hoe zal hy hygen
Om wrak en touw te grypen aan,
Kan hy de haven nog niet krygen,
Ten minsten vry voor onder gaan.
De reiziger op kwade wegen,
Door struik en modderpoel belet,
| |
| |
Spoed egter voort, op 't meest verlegen
Dat hy zyn voet maar zeker zet.
Wie is, die onder last moet klagen
Tot nederstortens toe gedrukt,
Zoo dwaas, dat hy om meer te dragen,
Nog hals en schouders neder bukt?
Kan ons vernuft, zoo vlug en snedig,
Verligten 's lighaams moeite en pak?
En staat de geest verward en ledig,
Verbaast in druk en ongemak?
Is 't wysheid, datmen moed en reden,
Zoo nut en noodig voor den mensch,
Onagtzaam met den voet ga treeden
Als 't eens niet gaat naar onzen wensch?
Vernuftig om zig zelfs te kwellen,
Het kwaad te vyzelen in top?
En om zig zonder maat t' ontstellen,
't Voorleden weêr te delven op?
Daar in te zien met rustloos wroegen
Het onherhaalbaar goed en kwaad,
De vrees by moeite en smert te voegen,
Schier 't al te stellen buiten raad.
De zwarigheden, die veroudren
Daar hulp nog beetren aan gelykt,
Nog fors te torssen op zyn schoudren,
Al voeldmen dat de kragt bezwykt.
En, of te ligt was al de zwaarte
Van 't daaglyx drukkende verdriet,
Te rigten op een heel gevaarte
Van kwaden, die men nog niet ziet,
En mooglyk nimmer zullen komen?
Zoo vloeid al 't goede los voorby,
En 't hert, door onnadenklyk schroomen,
Is nooit voor rust en blydschap vry.
't Is dwaasheid, dat men zig ontschuldigd
Op druk en ongevals gewigt,
| |
| |
De knaging, lang vermeenigvuldigd,
Maakt rampspoed niet een aas verligt,
Maar drukt zoo veel te scherper prikklen
Door 't weeke hert, dat moedloos zugt.
't Was beeter zig dien strik t' ontwikklen,
En dat men, dezen last ontvlugt,
Een sterk en zagt gemoed deê blyken,
Voorzien met wapen, helm en schild,
Geloof en hoop, die nooit bezwyken,
Daar ongeduld zyn magt op spild.
Een zagte lydsaamheid is waardig
Gezogt, en vast in 't hert geprent,
Die leerd gewillig, stil en vaardig
Verdragen, wat Jehova zend,
En beurt om beurt ons op zal leggen,
Te voren net by hem bepaald:
Hier geld geen morrend tegenzeggen,
Wat van d' Alwyze goedheid daald,
Is altyd goed, al kant het oordeel
Heel strydig zig hier tegen aan,
En schoon gemak, vermaak en voordeel
Al pleitend voor haar waarde staan.
Is 't wys in regtsgeding te raken,
Te twisten met zyn' Opperheer?
Die eeuwig schikte tyd en zaken,
Als uit en door hem, tot zyn eer.
Zal 't eindig schepsel onderwinden
Te peilen diepten zonder grond?
Gods onderzoekingen te vinden?
En of den mensch Gods weg verstond,
Nog most hy zig, onmagtig, schikken
Na 't onlosmakelyk besluit,
Daar d' eeuwen zyn als oogenblikken,
Daar al 't vernuft en magt op stuit,
En stoot als leem aan gruis te mortel.
Maar wie hier zagt en needrig rust,
| |
| |
Vind in Gods liefderaad de wortel,
Daar al zyn heil uitspruid en lust.
Hy ziet in Christus zig verkoren,
Tot heerlykheid en deugd gesteld.
Zyn werk en tyd gaan niet verloren;
't Is alles naauw van God geteld.
Wat hem ontmoet in 't korte leven,
Zyn stappen naar zyn eeuwig lot,
Door 't los geval niet voortgedreven,
Maar gunstig voorgeschikt van Godt.
Hoe strydig d' ongemakken schynen,
Jehova stierdze tot zyn lof,
In schade, zwakheid, moeite en pynen,
Is wysheid, rust en roemens stof,
Kon 't oog 't onzienlyk maar aanschouwen,
De zaken schatten na haar aard,
't Onzeker stil aan God betrouwen,
Niet los, of al te sterk bezwaard.
Ai treur of knaag niet om 't voorleeden,
Dat weg, en onherdoenlyk is;
Tors niet te zwaar aan 't drukkend heden,
Dat voortsneld met zyn droeffenis.
Wat zoumen in 't toekomend vrezen
Zoo veel onzeker kwaad en kruis,
Dat mooglyk kort en ligt zal weezen,
Of wy al stil voor 't onweer t' huis?
Gelukkig, die zyn weg en zaken,
Hoe zwaar, God aanbeveeld, en weet
Vertrouwend, dat hy 't wel zal maken,
En wenst maar, zig in lief of leet,
Verstandig naar Gods wil te dragen,
Getroost in 't woord, eens toegezeid.
Dien God roept, naar zyn welbehagen,
Werkt alles meê tot heerlykheit.
|
|
Auteursrechtvrij