Het meisje met de vogels en andere indiaanse verhalen

[p. 18]

Twee indiaanse gedichten

1. Een gedicht van de indiaanse Maurice Kenny (Watertown, V.S., 1929)

Wanneer het vuur in het midden hoog oplaait
zal je
de aarde voor dit thuis
de wateren
de maïs en het fruit
de medicijnen
de bomen voor hun bruikbaarheid
de dieren voor hun pels en vlees
danken

je zult
de winden
de donder
de zon
en de maandag danken

je zult
de vrouwen
jager, krijger
de kinderen
danken

je zult
de hand
die deze schepsels
om je heen heeft gezet
en die de bron is
van gezondheid en leven
danken

ik ben dankbaar

[p. 19]

2. Een gedicht van Marion Sarain (Stump, Mexico)

bij het balspel
en jachtbuit meebrengen
steeds als ik ga wandelen
een paar wijze woorden samenbrengen
voor de stamoudsten
dat alles omdat zij naar mij glimlachte
en omdat haar vader zei
dat hij haar niet aan iemand
zal geven die geen man is

Deze gedichten zijn van lang geleden en ver weg. Zijn ze toch herkenbaar voor jullie? En voor de leerkrachten? Praat er met elkaar over.