Van Achilleus tot Zeus. Thema's uit de klassieke mythologie in literatuur, muziek, beeldende kunst en theater

Troilos,

zoon van het Trojaanse koningspaar Priamos en Hekabe of van Apollo. Naar Vergilius en Apollodoros melden en al op archaïsche vazen is te zien, werd de jongen door Achilleus vanuit een hinderlaag gedood toen hij bij een bron zijn paarden te drinken wilde geven. Verteld wordt ook dat Achilleus bij deze gelegenheid verliefd werd op »Polyxena, die haar broer vergezelde. Daarnaast gaat het verhaal dat Achilleus verliefd was op Troilos en de jongen doodde toen deze van hem wegvluchtte.

In de beeldende kunst van de oudheid is Troilos slechts op archaïsche vazen uitgebeeld, veelal het motief van zijn dood, bijvoorbeeld op de François-vaas ca. 570 v.C. te Florence.

Benoît de Sainte-Maure voert ca. 1165 in zijn Roman de Troie een figuur van eigen vinding op, Cressida, een dochter van Kalchas, en vertelt van een liefdesgeschiedenis tussen Troilos en deze Cressida. Het thema wordt hernomen door Boccaccio in zijn Filostrato 1331, dat inspiratiebron is voor onder meer Chaucer eind 14e eeuw en Shakespeare 1608, die een manzieke en ontrouwe Cressida ten tonele voert. Walton schreef naar Shakespeare een opera 1954.

Boitani 1989; Heidenreich 1951; Stanford 1954.