Forum: brieven, citaten, dokumenten en knipsels

[p. 170]

achtste nummer
Gedateerd: Augustus 1933

II 8, 561-580 De mapen [1, voortgezet tot en met 10]
Cola Debrot

opdracht

Voor Estelle Reed [Estelle Reed is de vrouw van Cola Debrot]

bio- en bibliografische gegevens

Nicolaas Debrot werd geboren op 4 mei 1902 op Bonaire. Hij studeerde rechten in Utrecht en Amsterdam, woonde daarna een paar jaar in Frankrijk en Amerika en studeerde van 1933 tot 1939 medicijnen in Amsterdam, waar hij in de oorlog een artsenpraktijk had. In 1948 ging hij naar Curaçao, werd onder meer gevolmachtigd minister van de Nederlandse Antillen en werd in 1962 gouverneur van de Nederlandse Antillen.

Hij debuteerde met dit verhaal. Na de oorlog is hij redacteur van Criterium geweest.

Bibliografie in Documentatiedienst LM/AMVC.

Documenten, brieven en knipsels in LM en AMVC.

Ter Braak aan Du Perron, 27 januari 1933 (BW I, 428): ‘Afgezien van een stuk of vier aartsflauwe mopjes, die je bij het lezen zelf wel zult opmerken (ik heb hem geschreven, die in ieder geval te schrappen), vind ik het een goede satyre op de Sovjets, met een origineele humor.’

Menno ter Braak in Het Vaderland, 18 augustus 1935 (VWtB V, 581): ‘[...] De Mapen, dat nog onmiskenbaar verried, dat de auteur meer te zeggen had dan hij in den vorm verantwoorden kon; het was een typisch mengproduct van stijlpogingen, met als ondergrond een persoonlijkheid met een zeer eigen accent. Dat die eigen toon herhaaldelijk in conflict kwam met allerlei krampachtige bijgeluiden, kon over dat feit toch nauwelijks misleiden. [...] De gedeeltelijk ongetwijfeld autobiografische figuur Brie Cozme uit De Mapen, het meest geslaagde en eigenste motief in die novelle, keert sterk vereenvoudigd [...] in Mijn zuster de negerin terug als Frits Ruprecht.’

II 8, 581-592 De menselike staat bij kookpunt
E. du Perron

Bespreking van André Malraux, La condition humaine, Gallimard, Paris, 1933. Het boek is opgedragen aan E. du Perron, die het later zelf vertaalde: André Malraux, Het menschelijk tekort, Wereld-Bibliotheek, Amsterdam, 1934.

Du Perron aan Ter Braak, 15 juni 1933 (BW II, 81): ‘Ik wil dit schrijven, omdat het de logische sluitsteen is van den bundel essays waarin ik mijn heele Forumphase wou zetten; het moet een positieve slottoon zijn, zooiets van: ‘zie hier dan wat ik totaal bewonder, ook al zou ik het zelf nooit kunnen schrijven; en klungel mij nu niet langer om de ooren met jullie bewonderde literatuur-

[p. 171]

Cola Debrot, 1934

draaiers.’ Maar door allerlei omstandigheden kon hij het stuk niet schrijven en vroeg Ter Braak of die het voor hem wilde doen. Het kwam erop neer dat Ter Braak de recensie ten slotte herschreef.

Zie ook II 11, 797-809.

Opgenomen in E. du Perron, De smalle mens, Querido, Amsterdam, 1934; en in VWdP II, 635-646.

II 8, 593 Kampong in Soerabaja [g]
S. Vestdijk

Opgenomen in S. Vestdijk, Vrouwendienst, Nijgh en Van Ditmar, Rotterdam, 1934.

II 8, 594 Potiphar's vrouw [g]
S. Vestdijk

Opgenomen in S. Vestdijk, Vrouwendienst, Nijgh en Van Ditmar, Rotterdam, 1934.

II 8, 595-612 Kaas [2]
Willem Elsschot

[p. 172]

II 8, 613 Uit vrees ... [g]
R. van Aart

bespreking

E. du Perron in Bataviaasch Nieuwsblad, 22 juli 1939.

Opgenomen in R. van Lier, Praehistorie, Leopold, Den Haag, 1939.

II 8, 614-618 Drijfzand
H. Marsman

‘Ik moet, vrees ik, tot in den grond veranderen, of langzaam in Parijs en met Parijs wegsterven. Al het andere is vluchten en uitstel.’

Opgenomen in VWM II.

II 8, 619-622 Eine neue Kritik über prust
S. Vestdijk

Ter Braak aan Du Perron, 14 januari 1933 (BW I, 140): ‘Gisterenavond bij Vestdijk vertoefd. Ik voorspel de gekste (= beste) dingen van dien man voor 1933! Hij heeft in een paar weken geschreven: een meesterlijke novelle van 65 pag. De oubliette, weer beter dan de voorgaande; een korte novelle Eén twee drie vier vijf, ook heel goed, al lijkt mij daarin de invloed van Joyce wat erg merkbaar; drie panoptica, waaronder één dat beter is als artikel (over Proust en Freud), een bijzonder goed essay van 25 pag. over Luke Havergal. Hij gaat vandaag aan een roman beginnen en heeft plannen voor vijf anderen, allen even fascineerend. Over een jaar is Vestdijk, of Nederland is werkelijk volkomen blind en doof, een figuur van de eerste grootte.’

Reactie op een artikel van J. Andurski-Schubert over Proust in het Berliner Tageblatt.

II 8, 623 Panopticum. Met het oog op de eeuwigheid
Gr[eshoff].

Naar aanleiding van de herdenking van de vroeger heel populaire Parijse journalist Aurélien Scholl.

II 8, 624 Panopticum. Psychologie van de caricatuur
M[enno]. t[er]. B[raak].

Naar aanleiding van een tentoonstelling van caricaturen van Stefan Stróbl in Rotterdam.

[p. 173]

bespreking

Anthonie Donker in De Stem, oktober 1933, blz. 1039, en in De Stem, oktober 1935, blz. 1031-1032.

Opgenomen in het hoofdstuk Journaal van het tweede gezicht in Menno ter Braak, Het tweede gezicht, Boucher, 's-Gravenhage, 1935; en in VWtB III, 543-544.