Cent emblemes chrestiens
(2006)–Georgette de Montenay– Auteursrechtelijk beschermdmet een transcriptie van de in handschrift bijgevoegde Nederlandse vertalingen van Anna Roemers Visscher
[pagina 82a]
| |
Soo d'onbedachte mensch ontwijffelijck vertroude
Dat Gode al sijn doen en voornemen Aenschoude
Jae Peylde met sijn Hant sijns 'hertsen-gront te met
Ten soude niet met soo veel Sonden syn besmet
Dan sijn verkeert vernuft (daer by hijt' al wil meten)
Dat seyt hem staech Godt Cant Juijst Altemael niet weten
O Sot wat dat ghij Doet. men Can wel licht vermoen
Dat hy Ghenoech met synen Hemel heeft te doen.
| |
Si l'homme estoit en soy tout resolu
Que Dieu voit tout, & les plus fins coeurs sonde
Iusques au fond, il ne seroit pollu
Par tant de fois aux ordures du monde.
Mais sa raison, sur laquelle il se fonde,
Lui dit tousiours, Penses-tu qu'il le voye?
O fol, ton sens, où ton erreur abonde,
Te fait entrer où n'a sentier ne voye.
| |
[pagina 82b]
| |
lxxxij.
Si cunctis animo fixum immotumq́ maneret,
Intima vel cordis cognita quaeque Deo,
Non tanto gemeret scelerum sub pondere tellus:
Heu, spes efugij, quanta fenestra malo es?
|
|