Cent emblemes chrestiens
(2006)–Georgette de Montenay–
Auteursrechtelijk beschermdmet een transcriptie van de in handschrift bijgevoegde Nederlandse vertalingen van Anna Roemers Visscher
[pagina 65a]
| |
Als D'onherbooren Mensch wanhoopt aen Godts genade
So schuijlt hij naeckt van deucht onder de vijgeblade.
Maer neen! de Diepe Zee, noch holle bergen hooch
Kan sondt verberghen voor Godts al dorsichtich ooch.
Soo ghij V sonde deckt en niet en Wilt belijen
En meent Godt siet niet eens V snoode schelmerijen.
Ach onbedachte! Laes! dan vint ghij eerst de stof
Die V tot alle sondt gheeft voorts te doen verloof.
| |
Adam pensoit estre fort bien caché,
Quand il se meit ainsi sous le figuier.
Mais il n'y a cachette où le peché
Aux yeux de Dieu se puisse desnier.
Se vante donc, qui voudra s'oublier,
Que Dieu ne void des hommes la meschance.
Ie croy qu'à rien ne sert tout ce mestier,
Qu'à se donner à tout peché licence.
| |
[pagina 65b]
| |
 | |
lxv.
Ingens ficus erat, qua se contexerat Adam,
Iam reus, ac sperans, posse latere Deum:
Frustra. quae haec igitur corruptae insania mēti?
Impietas quaerit quod lubet vt liceat.
|
|