Cent emblemes chrestiens

met een transcriptie van de in handschrift bijgevoegde Nederlandse vertalingen van Anna Roemers Visscher

[p. 24a]

24. Frvstra cvrris.

Al vliet ghy noch soo seer, ten kan v doch niet baten.
T'verdrietich wesp-gheswerm en wil v niet verlaaten,
O onghevallich beest! de boosen of hij sust
t'geweeten quaat Int slaep ten wil, noch kan geen Rust.
Van binnen, seer benaut duysent onrusten krielen
Van buijten, gramme wraack die volght hem op de hielen
Somma waar hy hem wendt Jae waer hij oock vlucht heen
De wespen van't ghemoet hem knagen tot het been.

Le cheual, maigre en quelque part qu'il aille,
Ne trouue point de la mousche allegeance,
Et le meschant, combien qu'il se trauaille,
Ne peut fuir la tresiuste vengeance
De Dieu sur luy, par folle outrecuidance:
En tous lieux donc il se sent poursuyui:
Mais plus qu'ailleurs dedans sa conscience.
Le mal voulut, & le mal l'a suyui.

[p. 24b]

Vesparum, quacunque fugis, te spicula pungunt.

Heu miser! hoc macies dat scabiosa malum.

Sic etiam nulla mens impia pace quiescens,

Tabifico aeternum moesta furore fremit.