Gedichten

[p. 98]

Koning Plicht.

Aan mijn vader.

Er is een oude Koning,
een oude Koning wijs en eêl:
trotsch rijst op hooge bergen
zijn ridderlijk kasteel.

't Schijnt aan de rots te hangen,
gehouwen in het berggraniet,
met valbrug, tinne en toren,
in 't duizlig hoog verschiet.

En menigeen, besloten,
gordt tot de lange reis zich aan,
en wil in pelgrimagie
ten wijzen Koning gaan.

En menigeen besloten,
de blikken naar omhoog gericht,
klemt in den vuist den reisstok
en wil naar 't vorstensticht.
*
Heil, pelgrim, op uw wegen,
de tocht is lang, het pad is ruw,
en 't dal bloeit om u henen
met bloemengeur en winden luw!

[p. 99]

 

Het dal bloeit om u henen

 

met vogelzang en looverschaûw: -

 

kan dat uw hart verlaten

 

voor naakte hoogten koud en grauw?

 

 

 

Gij rept den stap besloten;

 

zoo weet: ge ontmoet een somber bosch,

 

waar gifkruid wast en slangen

 

voortkronkelen in het vunzig mos;

 

 

 

waar doorn en distel tieren

 

en scheuren uw ontschoeide voet,

 

waar 't ondier schuilt en roovers

 

die azen op uw goed en bloed.

 

 

 

Gij rept den stap besloten;

 

zoo weet: ontkomt ge 't woud misschien,

 

dan dwaalt ge in woestenijen

 

waar dreigend grimt de sneeuwlawien.

 

 

 

Dan dwaalt ge in woestenijen

 

met blokken opgestapeld ijs,

 

waar kraai en rave fladdren

 

al rond uw hoofd met doodgekrijsch.

 

 

 

*

 

 

 

Gij rept den stap besloten,

 

zoo weet: verwint uw jonge moed,

 

en is 't dat gij na jaren

 

volzalig 't doel der reis begroet;

 

 

 

Zinkt voor uw voet de valbrug,

 

verwelkomt, van de torentin,

 

u 't hoorngetoet des wachters; -

 

waar is 't gewin? waar is 't gewin?

 

 

[p. 100]

 

Arm zijt gij heengetogen,

 

en armer komt gij ginder aan,

 

het lijf verzwakt en stervend

 

na al de ellende doorgestaan...

 

 

 

En wel maakt de oude koning

 

weldra uw lijf en ziel gezond,

 

en vindt gij zoete ruste

 

en droomen zoet op donzen spond.

 

 

 

Maar goed, noch eer, noch schatten

 

en deelt de grijze Koning rond; -

 

zijn trouwe volgers loont slechts

 

een milde glimlach van zijn mond...

 

 

 

*

 

 

 

Gij rept den stap besloten;

 

zoo ga dan, in des Hemels naam;

 

ik wil uw voorbeeld volgen

 

wij doen de harde reize saam.

 

 

 

Wij tijgen hand in hande,

 

met rustig hart naar 't vorstensticht,

 

om juichend eens te groeten

 

den ouden Koning Plicht!