Gedichten

[p. 16]

IV.
Ik stichtte u in mijn harte.

Ik stichtte u in mijn harte

een outer onder gezangen,

met menige lieve erinnering,

als met ex-voto's behangen.

Zoo glanst het in 't duister van mijn gemoed,

van licht en gloed en stralen;

als van goud en zilver de altaren in

de sombre kathedralen.

En zoete gedachten stijgen er uit

het verleden als wierookwalmen;

er suist een halfvergeten lied,

in lange, treurige galmen.

Uw beeld, het prijkt er, mijn zoetlief kind,

onder zwarte sluiers verborgen; -

en ik zing voor het heiligdom

‘Requiem’ avond en morgen.