Zomervlammen

[p. 72]

LIV

Van op mijn leger

tuur ik naar buiten....

De sterren schijnen,

de merels fluiten

ver in de nacht.

Ik kan niet slapen,
geen oge sluiten.... -

Geest van mijn Liefste,

naar wie ik smacht,

zweef om mijn sponde,

lach op me zacht....

De sterren schijnen,

de merels fluiten....

Mijn tranen vloeien

en niets kan stuiten

hun zilte vloed....

Iets als een aanschijn
bleekt door mijn ruiten.... -

Geest van mijn Liefste,

die 'k derven moet,

druk op mijn voorhoofd

uw kus vol gloed!

Ik kan niet slapen,

geen oge sluiten....

Naar woorden zoek ik!

O! kon ik uiten

mijn ongeduld!

[p. 73]

 

Al luider, luider

 

de merels fluiten.... -

 

Geest van mijn Liefste,

 

is 't zonde en schuld,

 

dat gij mijn ziele

 

tot stervens vult?

 

 

 

O! Hoe mijn zinnen

 

branden en blaken!

 

U nu te horen,

 

u zien en raken

 

uw wonnig schoon!

 

Uw vlammenkussen,

 

o, nu ze smaken!...

 

Zo zoet en gloeide

 

nog nooit mijn mond,

 

nooit glom mijn oog als

 

deze éne stond....

 

 

 

Van op mijn leger

 

tuur ik naar buiten....

 

De sterren schijnen,

 

de merels fluiten

 

ver in de nacht....

 

Ik kan niet slapen...,

 

geen oge sluiten.... -

 

Geest van mijn Liefste,

 

is 't zonde en schuld,

 

dat gij tot stervens

 

mijn ziele vult?