Loreley

[p. 186]

XIII.

Denk niet, dat ik mij door het hoofd schiet,

of mij denk te verhangen bij nacht....

Geen ramp werd door u mij berokkend,

of ik had er nog slimmer verwacht....

Denk niet, dat mijn licht is verzwonden,

omdat gij uw beloften breekt....

- Elk weet toch, dat wie u een roos plukt,

gij dien straks met de doornen steekt!

Gij hebt mij 'nen vollen trimester,

met meer dan gulzigheid,

al de kracht van een maagdliken hartstocht

ontwoekerd....

- Toch was 't mij voorzeid:

gij mindet aléén met uw lippen....

mijn gloed moest volstaan voor ons beid’!

Och! vlindertje,.... toen gij van daan vloogt,

lang was ik op alles bereid!

Of ik u beweende? - Wel zeker!

'k heb gesnikt.... gansch een nacht, plus een dag!

Doch 's morgends - is alles geëindigd,

in een klinkenden schaterlach!