Loreley

(1882)–Pol de Mont– rechtenstatus



[pagina 146]
XIII. Doe open, och doe open, het is scoon nacht, so laat.... Het rijm dat op de bloemekens rijst bevriest mijn bleec ghelaet. Mocht ic gherusten nevens u, ic en souder so droef niet claghen! Den werelt ront so moet ic nu het leet der minnen draghen. Doe open, och doe open, 't es hier so cout, so swart! De werelt es so eensaem wijt, so eindloos droef mijn hert. Haddic den slotel van de doot, dat graf sou mi saan ontvanghen - ic worp hem in ghender seeën scoot... gheen sou uuttet graf mi langhen. Nu hebbic hier ghesonghen oppet graf, mijn laatste liet.
[pagina 147]
Die cither lighet verbroken.... ener andere clinghet sie niet! Vor u aleen sane haer ghescal, gheen andre sallet noch roemen, mer in der ewen ewen sal mijn hert u die liefste noemen!