Loreley

[p. 144]

XI.

Hou op, hou op met slapen

en schei met droomen uit -

Thans wordt onze echt bezegeld -

gij, bleeke, zoete bruid.

De linden zullen ruischen

vol wonderen vogelenzang,

de sterren zullen beschijnen

den zwijgenden bruiloftgang.

O kom! De feeststoet nadert,

de klokken luiden alreê;

ver, in de nevelen, dagen

de priesters, wit als snee.

De maan, - reusachtige hostie,

bekroont den heuvelkling -

Daar schenk ik u te pande

den gouden vingerring....

Hou op, hou op met slapen

en schei met droomen uit.

Ik prang u in mijne armen,

gij, bleeke, doode bruid!