Iris

[p. 183]

Klank en rhythmus

[p. 184]

Den lieven Vriend, Meester Peter Benoit

[p. t.o. 184]

[p. 185]

Klank en rhythmus

There is in souls a sympathy with sounds;
And as the mind is pitch'd, the ear is pleas'd
With melting avis or martial, brisk or grave;
Some chord in unison with what we hear
Is touch'd within us, and the heart replies.
William Cowper.

I.
Roze Bloeme

Roze bloeme van mijn gedachte,

in mijn harte stil ontloken,

donzen kelk vol fijne roken,

vol bij dage, voller bij nachte,

bloem met eêlgetinte bladen,

door geen kunstnaar na te malen,

rijp en rood van u te baden,

gulzig, in der Verbeelding stralen,

laat me u aan mijn lippen brengen,

teedre bloem! Laat me in uw harte

tranen bittrer zielesmarte,

tranen zoeter vreugde plengen!

[p. 186]

 

Kelk van louter vuur, ik druk u

 

smachtend op mijn mond buig teder

 

't ongerepte steeltje neder

 

in mijn hand, - en zie: ik pluk u!

 

 

 

Zie! 'k Heb u geplukt! Ik staar en

 

juich u toe, van weelde dronken.

 

Uit uw harte stralen vonken,

 

vonken spatten uit uw blâren,

 

 

 

en uw ziel, rein als uw kleuren,

 

teelt van zonnedauw en regen,

 

walmt mij van uw lippen tegen,

 

bloemenzieltje, puur van geuren!...

 

 

 

Neen, niet tanen zult gij, Bloeme!

 

Leven zult gij, bloeiend leven!

 

'k Wil u nieuwen wasdom geven,

 

nieuwen wasdom: eer en roeme.

 

 

 

Licht als blanke waterkruiken,

 

dobberend tusschen vijverboorden,

 

op een vloed van weeke woorden

 

zult gij deinen, rijzen, duiken...

 

 

 

Zachtjes laat ik u ontglippen...

 

Dein en dans nu, onbedolven!

 

Rhythmisch dragen u de golven,

 

kussen u met vochte lippen;

 

 

 

dragen u, waar briesjes zuilen,⁽¹⁹⁾

 

traag en kalm, met trage slagen;

 

rukken u, met koortsig jagen

 

suizend voort, waar stormen huilen;

 

 

 

sleuren, waar de bedding smal is,

 

wild u weg, als wilde kinderen;

 

snorren, gonzen, speelsch als vlinderen

 

om u rond, waar breeder wal is;

 

 

(19) Zuilen - zachtjes lispen.
N.-B. - De Fransche verzen, bij enkele n^rs gevoegd, zijn op te vatten als motto's, zonder meer.

[p. 187]

 

slieren u met schalk gewiegel

 

voort langs weide- en heidelanden,

 

voort..., - tot waar u teedere handen

 

vangen van hun gladden spiegel,

 

 

 

zacht u aan de lippen brengen,

 

stil en zacht, en in uw harte

 

tranen, tranen bittrer smarte,

 

tranen zoeter vreugde plengen...,

 

 

 

bloem met eêlgetinte bladen,

 

door geen kunstnaar na te malen,

 

rijp en rood van u te baden,

 

gulzig, in der Verbeelding stralen,

 

 

 

donzen kelk vol zoete roken,

 

vol bij dage, voller bij nachte,

 

roze Bloeme der gedachte,

 

heimelijk in mijn hart ontloken...

 

Que ton vers soit la bonne aventure

 

Eparse au vent crispé du matin

 

Qui va fleurant la menthe et le thym.

 

 

 

Paul Verlaine.