Iris

[p. 68]

VI.
Carmen,
La Gitana

'k Ruik den rook van sigaretten...

'k Hoor 't geklapper van kastanjetten...

Hoog in de handen

het tamboerijn,

de tanden

scheemrend door 't karmozijn

der zinnelijk lachende lippen;

op de heupen wiegend

van rechts naar links,

zwirrelend, vliegend

hups en flinks

op der toontjes berozigde tippen; -

uit het keurs, bloedrood,

met sekwienen behangen

woelt de borst zich bloot,

blank en roos als heur wangen; -

rondom de oogen, zwart en demonisch schoon,
zijn de wimpers bestreken met antimoon;

onder 't roodzijden rokje, met goud doorweven,
roosknietjes, rustloos aan 't wippen en zweven;

met een roos in haar lokken, zwart als roet,
en een roodere nog in haar mond van bloed; -

‘Olé!’ hoe zij gloeien, die wangen, die wangen,
‘Olé!’ hoe die lippen trillen van verlangen,

‘Olé! olé!’ hoe dat oog mij beglanst...! -
Op uw hoede, gij knapen! 't Is Carmen, die danst!