Idyllen en andere gedichten

[p. 195]

Kunst blijft

[p. 197]

Kunst blijft
Aan Piet Verhaert, kunstschilder.

Vorsten en volken verdwijnen

als rook, vóór d' adem der eeuwen;

naast hun verrottend gebeent

legt men hun macht in het graf.

Iets toch vergaat niet, - de Kunst!

Vrij sterve de mensch - in zijn' schepping

leeft hij en groeit hij: de Kunst

heeft u verwonnen, o Niet!

[p. 198]

 

Draagt dan die schepping het merk

 

van een volk, en den stempel eens stammes,

 

- Pheidias, Grieksch was de geest

 

waar ge uwe Athene uit schiept -

 

steek dan de steden in brand

 

en vermoord dan die natie - doch spaar één

 

kunstwerk slechts, en dat volk

 

leeft in 't Gewrocht, en voor steeds.

2 October, '83.

[p. 199]