Fladderende vlinders

[p. 43]

XV
Verliefde kijvage

Zoo ik, sinds lang, uw' vloer niet heb betreden,

zeg gij mij dan, waarom gij zelf niet even

te mijwaart kwaamt? - Gij pruildet zonder reden!

Is licht het pad, van u tot mij veel langer?

Is 't heil, mijn' kus te smaken, een geringer?

- Dwaas, die kon denken: zij bemint den zanger!

Dacht gij misschien: ‘Zijn' stulp is oud, bouwvallig.

Zij stort fluks in... Och kom, mijn arm is krachtig!

Vrij breke 't dak - u schutten, redden zal ik.

Doen wij 't verschil in twee! Kom gij mij tegen;

ik snel tot u! Niet langer boos gebleven!

Een kus smaakt even lekker... t' halverwegen.