Fladderende vlinders

[p. 12]

X
Zomeravond

Van West tot Oost, den ganschen horizont
dekte, als een floers van rouw, éene enk'le wolk.
Heen was de zon. Het noeste arbeidersvolk
verliet, in 't eerzaam zweet, den akkergrond.

De boerenmeid, die in de meerschen molk,
keek, naast heur koeiken, angstig bevend rond.
- Van West tot Oost, den ganschen horizont
dekte als een floers van rouw, éene enk'le wolk.

Daar flikkert plots, als 't glimmen van een' dolk,
een rosse schicht, - en ziet! op d'eigen stond
rolt vloek op vloek uit 's Donders hollen mond.
De Stormgod naakt... Rood vlamt, éen vuur'ge kolk,
van West tot Oost, de gansche horizont.