Fladderende vlinders

[p. 10]

VIII
Frisch van den tak

Niet op het bord van blinkend porselein,
frisch van den tak moet men de wijndruif smaken.
Den koelsten dronk bij schroeiend zonneblaken

schept eigen hand uit helle springfontein.

Bij 't plukken schuwe men de vrucht te raken.

Vat steeds het steeltje, al was het nog zoo klein.

- Niet op het bord van blinkend porselein,

frisch van den tak moet men de wijndruif smaken.

Als sneeuwblank poêr op malsche vrouwenkaken

befloerst een waas de druif, dat niets ze ontrein'!

Kus dat, en barst dan 't vlies - zie! dàt is 't sein:

pers in uw' palm het sap, met minnend haken,

- niet op het bord van blinkend porselein!