Claribella

[p. 208]

XXX.

Als een gouden droom,

tusschen heester en boom

hangt en glanst een laatste straal

van de gloeiende schijf,

die haar nachtverblijf

reeds hervond in het zeekristnal.

In mijn oogen zweeft,

door mijn ziele weeft

zoo Herinnering immervoort.

Wie ik minde is heên....

Lust en heil verdween,

doch uw beeld leeft onverstoord,

door mijn Liefde gebeurd, door mijn Smart geschoord,
als een hooggouden Muze op een zegepoort,

immervoort,

immervoort,

in mijn hart, o mijn Liefste, in mijn harte!