Het Brabantsch Nachtegaaltjen bestaande in minneliederen, herders zangen, boertigheden en drinkliederen
(1654)–Jan Mommaert–
AuteursrechtvrijStemme: Janneton, mon petit coeur.
SYlvia, die myn zieltje pynt
Met lieffelycke smerten,
En die soo goddelyck' verschynt
In 't binnenst' mynder herten;
Wat bate my myn jonghe jeught?
Wat bate my al 's werelts vreught?
Als ick moest derven
V by-zyn, ick sou sterven.
2. Al waer 't dat ick in Vranckeryck
De volckeren be-heerde,
En dat my 't machtigh Spaensche Ryck,
Syn Scepter presenteerde,
En dat ick sonder u, Me-vrouw,
Moest leven, warelyck ick souw
Setten besyen
Al 's wereldts heerschappyen.
3. Al jonden my de Goden hoogh
Des hemels heyr te leyden,
| |
[pagina 135]
| |
En dat ick van uw' soete oogh
Sou moeten zyn verscheyden,
Ick liet de Goden hun vermaeck,
Ick liet den Nectar soet van smaeck,
Om onder-tusschen
Myn Herderinn' te kussen.
4. Want meerder vreught en acht ick niet
Die worden kan ghevonden,
Dan als ghy my een kusken biet,
Wt grondt des herts ghesonden:
Dan singht, en springht myn bly ghemoedt,
Door 't nutten van het soetste soet,
't Welck myn ghedachten
Noch meerder doet verwachten.
5. Ick hop' dat ghy sult zyn Princess'
Van myn verliefde sinnen,
En dat myn eenighste Vooghdess'
My eeuwigh sal beminnen:
Dit waer, Sylvi', myns herten lust,
Dit waer myn ziel een soete rust:
Want moest ick derven
U by-zyn, ick sou sterven.
't Is wonder wat een Minnaer schryft,
Levende sterf ick. |
|