Het Brabantsch Nachtegaaltjen bestaande in minneliederen, herders zangen, boertigheden en drinkliederen
(1654)–Jan Mommaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 136]
| |
Stemme: Malesimen.
Tyt.
WAer neemt ghy soo haestigh henen uwen gangh,
Seght my Galathé door uwen soeten sangh?
Bestiert u voetjens // en gaet wat soetjens,
'k Groet u met ghewenschte daghen langh.
Gal.
Wel wie spreckt my hier soo minnelycken aen?
Zyt ghy dat Tyter?
Tyt.
Waer henen wildy gaen,
Gal.
Ick gae om melcken // myne Koeykens, welcke
Ick wedd' sy my al loyende wachten staen.
Tyt.
Galathé,, leydt my mé, moght het my ghebeuren.
Gal.
Tyter maet // 't waer gheen raedt // iemandt moght ons speuren.
| |
[pagina 137]
| |
Tyt.
Wie sal ons hier sien by een?
Gal.
't Veldt heeft ooghen in 't ghemeen.
Tyt.
't Zyn al quaey ghedachten.
Gal.
Maer
Maeghden moeten wachten // haer.
Tyt.
Laet my u gheleyden
Door de groene weyden,
Op dat ick u myn trouw en min verklaer.
2. Galathea, myn schoone Herderin,
V eerst aen-sien brocht my 't minnen in den sin,
V schoon lichame // reyn en bequame,
Heeft willigh my ghebroght tot uwe min.
Gal.
Jae Tyter, en let u anders niet,
Gh'en soeckt my maer te brenghen in 't verdriet
Sulcken kluchten // die sal ick wel vluchten,
'k En sal u Herder licht ghelooven niet.
Tyt.
Schoon Jongh-vrouw // kreegh ick nou troost tot mynder wonden.
Gal.
Tyter siet // gheen verdriet // is oyt aen u bevonden.
| |
[pagina 138]
| |
Tyt.
Ghy weet beter dan ghy praet.
Gal.
'k Rad' u Tyter dat ghy gaet.
Tyt.
Galathé, zyt niet soo wreedt,
Ick en doe u doch gheen leedt.
Gal.
Is dat gheen leedt.
't Is 't meeste dat ick weet,
Dat iemandt oyt een sterffelyck mensch aen-deedt.
Tyt.
3. Hoe menigh-mael heb ick u verhaelt
Vw' deughden, en uw' schoonheydt af-ghemaelt?
Hoe menigh-mael ghepresen // u eerbaer wesen,
Waer door ghy myn hert ende vryheydt staelt?
Hoe menigh-mael liet ick myn schaepkens al
Gaen dolen, oft ghesloten in den stal,
Om u te spreken? soudt ghy dat wreken
Met een on-weerdigh weer-gheschal?
Gal.
Tyter vliedt // 't is om niet // ghy moet my verlaten:
Tyt.
Ey! waerom // Liefken kom // laet ons noch wat praten.
| |
[pagina 139]
| |
Gal.
Ick moet by myn Koeyen // gaen.
Tyt.
Laet die noch wat loeyen // staen.
Gal.
Neen Tyter, men wacht naer my.
Tyt.
Dies te beter acht-men dy.
Gal.
Och! ick moet scheyden.
Tyt.
Neen ghy moet wat beyden,
Den dagh die is noch vroegh ghenoegh van ty.
4. En sult ghy dan nu noch nimmermeer
V wreedt ghemoedt tot my-waerts keeren we'er?
En sal ick u sinnen // niet eens verwinnen,
Daer ick u bemin op deught en eer?
Gal.
Jae Tyter, soud' ick soo jonghe teere Maeght
Soo licht ghelooven de klachten die ghy klaeght:
Wegh ware lusten // rouw dat waer myn rusten,
Want sulcken bedrogh de Herders meest behaeght.
Tyt.
Schoon Jongh-vrouw // eer ick sou // de gheloften breken,
Van myn trouw // liever sou // ick myn hert af-steken:
| |
[pagina 140]
| |
Den Oliphant sou vlieghen eer,
Eer ick myn sinnen van u keer;
Och myn Lief, myn troost, myn al.
Gal.
Tyter, tiert u niet soo mal.
Tyt.
Ey en wilt niet klaghen,
Tot u behaghen
Ick noch een vrolyck Liedjen singhen sal.
5. Alhier in dit ghenoeghelycke dal,
Vol bloemekens schoon, by desen groenen wal,
Daer dit kleyn stroomken // langhs menigh boomken
In 't midden wispelt met een soeten val;
Hier sagh ick eerst myn schoone Galathé,
Wiens glans scheen helder als de nieuw-ghevallen snee,
Wiens eerbaerheden // ende brave zeden
Myn hert met heete min ontsteken dee;
Haer blont hayr // gaf sy daer // den windt me te spelen,
Haer ghelaet // metter daet // myn vry hert quam stelen,
| |
[pagina 141]
| |
Haer ooghskens bloncken bruyn van verr
Veel schoonder als de klaerste sterr;
Och vrouw Venus hoogh gheacht,
Seyndt door Cupido uw' kracht,
Dat myn Galathea
Nu eens segghe mé Ja,
Voor al myn droevigh lyden voor en na.
Gal.
6. Jae Tyter,hoe zydy soo ghewondt?
O schalcken Vos, hoe speeldy met den mondt!
Gut, hoe kondy quelen // en de herten stelen
Van de Maeghden met een lieffelycken vondt,
Tyt.
Jae myn Galathea, 't is al d'oude liedt,
Myn singhen, en myn springhen, dat daer door gheschiedt,
Is om te vermeeren // uw' lof, prys, en eeren,
Noch en windt de liefd' u jonste niet.
Gal.
Boefken snoot // ick word' rood // Gut hoe kondy praten!
Tyt.
Ey waerom // Liefken kom // 'k sal u niet verlaten.
| |
[pagina 142]
| |
Gal.
'k Blyf te langh van huys eylaes!
Tyt.
Galathé maeckt gheen gheraes.
Gal.
Wel het schynt of 't dond'ren wil,
Tyt.
Neen het we'er is wonder stil;
Och myn hop', myn leven,
Wilt my nu troost gheven,
En maeckt doch eens een eynd' van ons gheschil.
7. Bemindt doch, o myn Galathea braef,
Die u trouw dient als d'aller-meeste slaef.
Ghy kryght in handen // alle myn landen,
Mijn Ossen, Geyten, Schapen, en myn haef.
Gal.
O Tyter zwyght, het is ghenoegh gheklaeght,
Ghy wint victori' op my jonghe Maeght,
Ick ken de krachten // van myn ghedachten,
Myn moeder moet eerst zyn om raedt ghevraeght.
Tyt.
Neen Jongh-vrouw // onse trouw // knoopen wy hier t'samen.
Gal.
Tyter wat // seght ghy dat, ghy hoort u te schamen.
| |
[pagina 143]
| |
Tyt.
Het wordt op eer en deught ghebouwt.
Gal.
Tyter, stil u handen houdt.
Tyt.
O myn Galathea soet.
Gal.
Ick sal roepen soo ghy 't doet.
Tyt.
Roept soo 't u seer // doet,
Swyght soo ick 't meer // moet,
Een kusken en ont-neemt u eer noch goedt.
8. O soete Galathea, moghten wy
Eens ghedurigh blyven zyd' aen zy,
En dat niemandt scheyden // en moght van ons beyden,
't Waer een hemelsch Paradys voor my:
Gal.
Jae Tyter, hier mede soo gae ick deur,
Ghy moeght my volghen: Adieu, dat gaet u veur;
En al ons praten // wilt verborghen laten,
Op dat wy niet en komen in 't ghetreur.
Tyt.
Galathé,, op wat sté // komen wy te same?
Gal.
Tyter vriendt // hier toe dient // dese wey bequame,
Adieu Tyter, goede rust.
| |
[pagina 144]
| |
Tyt.
Galathé noch eens ghekust.
Gal.
Myn Moeder die sou kyven // och.
Tyt.
Wat sou sy meer bedryven, doch?
O myn Galathé,
Liefken ick gae mé,
Ons liefde laet doch leven in peys en vré.
Eynde des tweede Deels. |
|