Het Brabandts nachtegaelken, met zijn driederley gesangh, te weten minne-liedekens, herders-sanghen, ende boertigheden
(1650)–Jan Mommaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 173]
| |
Stemme: Buyten Brussel in de Kat.’t IS geleden eenigh tijdt
Dat ick met dry vier gesellen
Was geroepen ten ombijt:
Maer om hen te vreed’ te stellen,
Seyd’ ick, laet ons naer den noen
Elders een brigade doen.
2. Mijn requeste wiert verhoort,
Mijnen raedt wiert aen-geslagen;
Want wy trocken elders voort,
Daer men lacht naer sijn behagen,
Daer men uyt een open borst
Vry magh lesschen sijnen dorst.
3. Soo mijn noen-mael was gedaen,
Liet ick my ter plaetsen vinden
Daer wy moesten henen gaen;
Maer ‘k en vond’ van ons gesinden
Niemandt op het selve pas,
Als het onder-sproken was.
4. Maer ‘k en was noch nauw in huys,
Oft ‘k en hoorde ons kalanten
Komen met een groot gedruys,
Met noch vijf ses ander quanten
| |
[pagina 174]
| |
t’Samen nobel, t’samen mal,
Om te vullen ons getal.
5. ’t Spel dat gingh doen eerst-mael aen,
Yeder nam een verschen roomer,
Vol van Moeselaerschen traen,
‘k Brenght u eens ghy viesen droomer,
Seyde Melis tot Robijn,
’t Schijnt wy in een lijck-huys sijn.
6. De gesontheyt gingh eens om,
Claeschs tongh reed’ op platijnen,
Maer ick hiel my aen den brom.
Steven seyd’: laet druck verdwijnen,
‘k Brenght u eens een teugken wijn,
Op ’t wel-varen van de mijn.
7. ’t Geeft my wonder, seyd’ Claes Stout,
Dat Cornelis mijn Geswager,
Blijft soo lange on-gehouwt,
Daer hy loopt gelijck een Jager,
Die by dage en by nacht,
Is gedurigh op de jacht.
8. ’t Is niet vremt, seyd’ ic daer op,
Dat hy niet kan resolveren,
Want hy is te viesen kop,
Hy soud’ Claerken wel begeeren,
Maer sy seght, ‘k en wil geen sot,
Om de liefde van sijn kot.
9. Wel Messieurs, seyd’ rijcken Aert,
‘k Weet pardi een braef Basinne,
Nobel, lustigh en bizaert,
Wiens humeur ick seer beminne,
Liever hondert pondt te min,
En een Meysken naer mijn sin,
10. ‘k Heb den droes daer af, seyd’ Jaeck,
Kost ghy van haer schoonheyt eten,
Soo waer dat een ander saeck,
‘k Prijs een Koeyken, wildy ’t weten,
Die soo vette boter geeft,
Daer men met gemack by leeft.
| |
[pagina 175]
| |
11. Rommel maeckte goede chier,
Nijs gaf een citroen ten besten,
Seppen sat ontrent het vyer,
Met sijn hooft vol muyse-nesten,
Treurigh, somber, bleeck van rouw,
Rechts om dat hy schoot een grau.
12. Steven seyd’: gy slechten bloet
Weet ghy ander geen finessen,
Doet gelijck Cornelis doet,
Die heeft broecken vol Meesterssen,
Bolster, nobel, soet van tael,
Lieve Meyskens al-te-mael.
13. Naer ons lacchen en geraes,
Ieder sprack van t’huys te trecken,
Seppen vraeghde tegen Claes,
Oft hy om ’t gelagh wou lecken:
Daer meed’ gingen wy naer huys.
Seppen droegh alleen het kruys.
14. Oorlof Jong-mans al gelijck,
Die aen een vrouw wilt geraken,
Doet u self geen ongelijck;
Wilt u bedd’ voor al wel maken:
Want ’t is konst in desen tijdt,
Dat men sonder op-spraeck vrijdt.
15. Siet dat ghy voor al versiet
Vwen boogh van dry vier pesen,
Want ist dat gh’een grauwe schiet;
Mooght ghy d’anders vrient weer wesen.
Daerom peyst op dit gedicht:
Naer het duyster hoop’ ick ’t licht.
|
|