Het Brabandts nachtegaelken, met zijn driederley gesangh, te weten minne-liedekens, herders-sanghen, ende boertigheden

[p. 78]

Minnelijcke toover-kracht.

Stemme: O heyligh, saligh Bethlehem.

De suster van de toovery,
En Venus naeste bloedt-vriendinne,
Vooghdess’ van ’s wereldts heerschappy,
En aller herten Koninginne.

2. Die onse zielen boeyt, en bindt

Met stricxkens van ghevlochten hayren;
Die met een loncxken over-wint
’t Gheweldt van vele Oorloghs-scharen.

3. Die ’t alles voor haer buyghen doet,

Die door een stale-borst kan booren,

[p. 79]

 

Die d’aller-herdtste van ghemoedt,

 

Met een soet lachsken kan bekooren;

 

4. Die heeft my in haer hooghe macht,

 

Die dwinght my tot een vyerigh minnen.

 

Is ’t wonder! Neen: haer schoonheydts kracht

 

Kan d’aller-kloeckste wel verwinnen.

 

5. Wanneer ghy in de koelte rust,

 

Soo drilt, en trilt het kruydt van vreughden,

 

Oft ’t in uw’ by-zijn waer verlust,

 

En in uw’ komste sich verheughden.

 

6. De Lely is jalours van dy;

 

De Goudt-bloem staet, vol spijt, ghedoocken;

 

De Roos wijckt, schaem-roodt, aen d’een zy,

 

Soo haest s’uw’ adem heeft gheroocken.

 

7. Wanneer ghy dan uw’ stemme soet

 

Menght onder ’t hell’ gheklanck der snaren,

[p. 80]

 

Ons op-ghelichte zielen, doet

 

Ghy (door ’t gheluyt) ten hemel varen.

 

8. Wel aen, mijn soete Tooverinn’,

 

Ghy sluyt my in soo sachte banden,

 

Bindt vast, mijn lieve Vyandinn’,

 

Ay! bluscht niet uyt dit vrolijck branden.

Levende sterf ick.