Het Brabandts nachtegaelken, met zijn driederley gesangh, te weten minne-liedekens, herders-sanghen, ende boertigheden
(1650)–Jan Mommaert–
Auteursrechtvrij
[pagina 9]
| |
Stemme: Gallas; il n’est plus à propos.
Lange jaren moet hy leven,, eeuwigh blijve sijn gedacht,
Die den Peys ons heeft gegeven,, die ons uyt de Oorloch bracht.
O Peys-Godinne, die soo langh
Verjaecht uyt onse palen,
Hebt elders moeten dwalen,
Van ons geweecken door bedwangh;
Voorwaer ghy zijt // die ons bevrijdt // en verblijdt
| |
[pagina 10]
| |
In de droefste tijden;
Die ’t quaedt in goedt, Bis.
En ’t suer in soet Bis.
Verkeeren doet. Bis.
2. Ghy komt beweeght door ons beklagh,
Geroepen door de wenschen,
Van soo veel duysent menschen,
En brenght den Vrede voor den dagh.
Voorwaer ghy zijt, &c.
3. Den Boer die Mars verdreven heeft
En sijn verwoeste velden,
Ghy weder stelt in weelden,
En hem met rust zijn vruchten gheeft.
Voorwaer ghy zijt, &c.
4. Den Borgher, die noch in sijn stee,
Noch buyten op sijn erven
| |
[pagina 11]
| |
Gherustheydt kost verwerven,
Ghy stelt in vrydom en in vree.
Voorwaer ghy zijt, &c.
5. Den Koopman komt ghy oock te baet,
Die met sijn rijcke Waeren
Al-om kan gaen en vaeren:
Want ’t Landt en Zee hem open staet.
Voorwaer ghy zijt, &c.
6. Den Joncker, die sijn geldt en goet,
Sijn landen ende gronden
In d’oorlogh heeft verslonden,
Ghy stelt op eenen verschen voet.
Voorwaer ghy zijt, &c.
7. Vw’ deught Apollo singhen moet,
Want ’t soet gheluyt der Wetten
Door Trommels en Trompetten
| |
[pagina 12]
| |
Verdooft, ghy weder hooren doet.
Voorwaer ghy zijt // die ons bevrijdt // en verblijdt
In de droefste tijden,
Die ’t quaet in goet // en ‘t suer in soet // verkeeren doet.
Wees verblijdt,
Nu ghy Zijt,
In den tijdt,
Die ons vrijdt
Van den strijdt,
t’Sijnder spijt,
En verwijt,
Die ’t benijdt.
|
|