Nieuw Nederlandsch biografisch woordenboek. Deel 10

[Vries, Gerardus de]

VRIES (Gerardus de), geb. te Utrecht 15 Aug. 1648, overl. aldaar 1 Dec. 1705. Hij studeerde te Utrecht onder Gisbertus Voetius. Hij opende een college in de wijsbegeerte te Utrecht en moest in 1672 wijken voor de Franschen. Te Leiden zette hij zijn lessen voort, en werd er in Dec. 1673 tot onderregent van het Staten-collegie benoemd. Op 11 Mei 1674 is hij benoemd tot hoogleeraar in de wijsbegeerte te Utrecht, in 1685 ook tot buitengewoon hoogleeraar in de godgeleerdheid aldaar. Een verzameling proefschriften, onder zijn leiding verdedigd, is uitgegeven als: Excercitationes rationales de Deo, divinisque perfectionibus...., in quibus passim quae de hisce philosophatur Cartesius cum rectae rationis dictamine conferentur (Traj. 1685; herdr. 1695, vermeerderd met: Diatribe singularis gemina, altera de cogitatione ipsa mente, altera de ideis rerum innatis). Voorts verscheen van hem: De natura Dei et humanae mentis determinationes pneumatologicae.... (Traj. 1687). Tegen de: Narratio van Franciscus Burman (Utr. 1677) (zie dl. IV, kol. 351 v.) schreef hij: Narrator confutatus sive animadver-

[p. 1141]

siones in Narrationem de controversiis nuperius in academia Ultrajectina motis (Ultraj. 1679). Van Daniël Voetius gaf hij uit: D. Voetii Physiologica, sive de rerum natura libri sex cum notis, tegelijk met zijn werk: Dissertatio gemina, altera de lumine, altera de lunicolis (Traj. 1688).

Zijn door een onbekend kunstenaar geschilderd portret is in de universiteit te Utrecht; gegraveerde portretten door M. Gillig naar eigen ontwerp en door P. van Gunst naar G. Hoet.

Zie: B. Glasius, Godgeleerd Nederland III ('s Hert. 1856), 566 v.; Kobus en de Rivecourt,. Biogr. handwoordenboek III (Zutph. 1870), 298 v.; A.C. Duker, Gisbertus Voetius II (Leid. 1910), 200, aant. 3; III (Leid. 1914), 81, aant. 3, 86, aant. 3, 307 v., Bijl., 15, registers, 120, 174; M.J.A. de Vrijer, Henricus Regius.... ('s Gravenh. 1917), 80 v., 83 v., 198; Jac. Koelman, Het vergift van de cartesiaansche philosophie grondig ontdekt (Amst. 1692), 567 v.

Knipscheer